Ur. 29 lipca 1920 r. w Berlinie (Niemcy), zm. 15 lipca 1992 r. w Füssen (Niemcy).
Urodziła się jako córka urzędnika ubezpieczeniowego Johna Edwarda Simsona. Jej bratem był Helmut Simson, późniejszy burmistrz Wolfsburga. Pierwotnie wyszkolona jako baletnica, Marianne Simson rozpoczęła karierę jako baletnica w balecie Opery Berlińskiej. Jej kariera filmowa nabrała rozpędu podczas II wojny światowej. Była wysportowaną, piękną blondynką, która występowała zarówno w musicalach, historycznych przygodach, jak i dramatach. Zadebiutowała na ekranie w Frisions in Distress (1935), a następnie pojawiła się siedemnastu filmach w ciągu następnej dekady, głównie w rolach drugoplanowych. W 1944 roku doniosła Gestapo na majora armii niemieckiej za rzekome wygłaszanie komentarzy popierających zamach na Adolfa Hitlera z 20 lipca. Po klęsce Niemiec Simson został aresztowana przez sowieckie NKWD i osadzona w szeregu obozów internowania. W 1950 roku została skazana na osiem lat więzienia, ale w 1952 roku została przedterminowo zwolniona. Przeniosła się do Niemiec Zachodnich, gdzie pracowała jako choreograf przy niektórych produkcjach teatralnych. Wyszła za mąż za reżysera teatralnego Wilhelma List Diehla.
Jej postać jako baletnicy uwieczniono w 1941 roku., kiedy wyprodukowano porcelanową figurkę przedstawiającą ją na palcach. Figurka została odtworzona około 1957 roku przez firmę Rosenthal i nazwano jej nazwiskiem - Marianne Simson.
